Volume 8, No 2, Summer 1998 |
Sayin Anadolu Yetkilisine:
Ilkbahar 98 sayinizin 1.volyumunda yayimladiginiz yaziyi [Ayse Gül Yesilyurt'un "Raising a Muslim Child in North America" baslikli yazisi] hayranlikla okudum. Ben Avustralya'da ilkokul ögretmenligi yapmaktayim. Okulumda birçok sayida Müslüman ögrenci bulunmakta ve bu Müslüman ögrencilerin bilgisiz ve ilgisiz kisilerin kendilerine yönelttikleri sorular karsisinda çocuklugun vermis oldugu saflikla verdikleri cevaplar beni hem mutlu etmekte hem de düsündürmekte. Çünkü Müslüman çocuklarin diger dinden olan çocuklara dinleriyle iligili sorular yönelttigine pek sahit olmadim ki sorsalar bile bu diger dinden çocuklari istismar edecek sekilde olacagini tahmin etmiyorum. Isin aci tarafi bu çocuklara egitim veren ögretmenlerin büyük bir çogunluüu Müslüman ögrencilere degisik gözle bakmakta, hemen hemen her firsatta Müslümanlarla ilgili olumsuz yorumlarda bulunmaktalar. Bu durumun tamamiyla ortadan kalkacagina inanmiyorum. Öyleyse eger ebeveynler çocuklarinin bir Müslüman gibi yetismelerini istiyorlarsa güzel ve olumlu bir egitim sekliyle çocuklarina dini duygulari asilamalilar ve içerisine girecekleri toplumda karsilasacaklari durumlar hakkinda onlarin anlayabilecegi sekilde bilgi vermeleri gerekmekte. Biz yetiskinler kendimizi ifade edebilme yetenegine sahibiz. Neye inadigimizi da biliyoruz onun için cahilce bize sorulan sorulara yanit vermekte güçlük çekmeyebiliriz ama maalesef küçüklerin ya da gençlerin yetiskinlerin yaptiklarini yapabilecek olgunlugu, ve özgüvenleri tam olmadigi için zor durumlarla karsilastiklarinda kendilerinden, inançlarindan süphe etmeleri olasi. Bunlari önlemek için de onlara olumlu telkinlerde bulunmak onlari hayata hazirlamak gerekli olduguna inaniyorum. Bu yaziyi yazan sahsi da çabalarindan dolayi kutluyorum.
Saygilarimla