Volume 2, No 3, Summer 1992 |
Soludugum zehir bir duman
Atestir yuttugum içimi yakan
Kan içip kan kusuyor babalar
Evlat kani... Yaniyor bütün obalar
Suyum nerede?
Ben adeta ciliz bir fidan
Arta kalan bir ormandan
Kesile budana yok olan
Kuruttular, yoktur aman
Bahçivanim nerede?
Devrildi devriliyor gövdem
Ne bir seddim var ne de gölgem
Gögüs geren heybetli çinardi seddim
Kesildi o da asil budur derdim
Kardes bildigim fidanlarim nerede?
Bosuna aramak artik anladim
Yok bu dünyada gerçek yârim
Kalkmiyor kirik kolum kanadim
Nerede deyip sormayacagim
Bu kirik kalp ile Huzur'a varacagim...
(20 Temmuz 92 "Grazda"--eski adi nedir bilemem-- sehri Sirp haydutlarinin eline düsmek üzere)