Volume 2, No 2, Spring 1992

Dogu Sorunu: NE YAPMALI?

Dogu sorunu Türkiye'de önemli degisiklikleri gündeme getiriyor artik. Bunlardan birisi ordunun ülke içindeki "son ve kesin sözü" söylerligine ciddi bir sekilde gölge düsmüs olmasidir. Halbuki bir kaç sene önce ordunun "demir yumrugunun" PKK'yi kisa sürede ezeceginden kimse süphe etmiyordu bile.

Bir baska önemli degisim de PKK'nin yöre halkinin bir kismini yanina çekmeyi basarmasidir. Bu ise Kürt milliyetçiligini ve Kürt-Türk kutuplasmasini ülke çapinda hizlandirabilir.

Elbette bir probleme yaklasirken onun sebeplerini göz önüne almak gerektigini teslim ediyoruz. Türkiye Cumhuriyeti'nin Kürtlere karsi yürüttügü asimilasyon politikasinin, PKK'nin eylemlerinin, dis güçlerin vb. sebeplerin bütün bunlara yol açtigi söylenebilir. Ama sunu da itiraf etmek gerekir ki müslümanlar olarak bu faktörlerin hangilerinin problemde ne kadar payi oldugunu anlamak için gerekli araçlardan bugün için mahrumuz.

Her ne kadar bu gelismelerin altini saglikli olarak desemesek de yine de acil olarak yapabilecegimiz bir seyler olmali. Bunun için de ilkin durumun vahametini anlamak gerekiyor.

Bir kere bu savas bizim savasimiz degil. Laik-nasyonalist iki güç arasinda, TC ve PKK arasinda bir çatisma bu. Ama arada taraf olmaya zorlanan, dini ve milli duygulari istismar edilen ve her iki taraftan da insanlik disi davranislara maruz kalan halk bizim insanimiz, bizim kardeslerimiz. Islam cografyasinin yakin tarihi, laik-nasyonalist güçlerin Islam'i nasil kullandiklarina ve sonra da müslümanlara ne korkunç zulümleri reva gördüklerine sahittir. Orduda dindar subaylarin barinamamasi, dogudaki bazi insanlarin PKK'ya yataklik etmesi süphesi, sürekli yasanan gerilim, ordunun bazi birimlerinin çok zalimce hareket etmesine yol açar. Ayrica yukarida sözü edilen itibar kaybi da generalleri gittikçe daha hirçin yapacaktir. PKK'yi da hesaba katarsak dogudaki insanlarimizin can ve mal kayiplarinin kisa sürede korkunç boyutlara varmasindan korkulur. Iste bu noktada müslüman cemaatlerin yönetici kadrolarina önemli sorumluluklar düsüyor:

• Cemaatlerin liderleri veya dogudaki ileri gelenleri oralarda sevilen, sayilan hocalarla, mollalarla ve asiret reisleriyle derhal temasa geçip durumun vahametini anlatmalidirlar.
• Bu kimseler müslüman halkin nasil kolayca kandirilip TC ve PKK arasinda telef olmasinin yakin bir tehlike olduguna ve insanlarin bu durumdan en az zararla uzaklastirilmasinin çaresine bakmaya ikna edilmelidirler.
• Bu temaslar esnasinda devlet yanlisi bir tutum takinilmamali, bütün zalimlerin aleyhinde tavir konmalidir. Islam'in prensipleri bunu gerektirir.
• Hiç bir siyasi hesap veya cemaatçilik kaygisiyla gelinmedigi, yalnizca din kardeslerimizin durumundan endise duyuldugu olanca samimiyeti ile hissettirilmelidir.
• Uzun vadede de Dogudaki Islami suurlandirma faaliyetlerinin birinci öncelikle artirilmasi gerekir. Her cemaat kendi metodlari ile bu ise gereken önemi vermelidir. Ayrica Dogunun egitim görmüs suurlu müslümanlarina da yörelerine dönüp ayni dogrultuda insanlari bilinçlendirme görevi düsüyor. Zira oralarin insani kendi tahsilli evlatlarini daha dikkatli bir kulakla dinleyecektir.

Öyleyse yakin oldugumuz cemaatlerin büyüklerini uyaralim. "Kürtçüler, ne olacak!" veya "bize oy vermediler müstahaktirlar" deyip sirtimizi dönmeyelim. Dogunun insanlari her seyden önce bizim kardeslerimizdir. Kardeslerimizin bir cahiliyye deresinden öbürüne yuvarlanirken dünya ve ahiretlerinin mahvolmasina göz yummayalim...