Volume 1, No 4, Fall 1991

EN BÖYÜK PEYGEMBERIM HAZRET-I MÜHEMMEDDIR MENE

[reprinted from Iktibas, Mayis 1991]

(Geside)

Ya müselman Hümmeti, söhret Mühemmeddir mene
Dini-ürfan, Merifet, Hikmet Mühemmeddir mene.
Yurd da bir, "Islam" da bir, "Allahü-Ekber!"- andimiz,
Hem Veten torpagi, hem millet Mühemmeddir mene.
Hagg menim son menzilim, haggin yolundan dönmerem,
Her alovdan keçmeye cüret Mühemmeddir mene.
Büdreyip isdir yikilsam kimsesiz bir sehrada,
Öz yerimden kalkmaga taget Mühemmeddir mene.
Gözlerimden kus kimi pervazlanir min arzu-kam,
En mügeddes, ülvi bir niyet Mühemmeddir mene.
Herçledikçe eksilir hezinenin var-devleti,
Herçlenip eksilmeyen devlet Mühemmeddir mene.
Helk içinde car çekip can atmadim "mömin"lige,
Çün seref-sandan fezil izzet Mühemmeddir mene.
Dürru-gevher, simü-zer tek zahire ziynet verer,
Can evimde berg vuran zin yet Mühemmeddir mene.
Fikrimi aydinladan, vicdanimi saflasdiran,
Ruhumu paklasdiran güdret Mühemmeddir mene.
Tanrimin helk ettigi her sey bir heyret toplusu,
Amma tekrar olmayan heyret Mühemmeddir mene.
Hökm edip haggin ona gönderdigi "Gur'an" ile,
Yok binadan giymeti, giymet Mühemmeddir mene.
Dalga zülmü boylanir zalimlerin... var mi nicat?
Bu nicat yalniz cehad... gayret Mühemmeddir mene.
Göyde bir nur idi ki, Halig ona Ehmed dedi,
Yerde ol nur çehreli suret, Mühemmeddir mene.
Ceddini Ibrahim, hem gardasini Isa sanan,
En böyük peygemberim Hazret-Mühemmeddir mene.
Hissimin, hem fikrimin bir hakimi- Atif deyer-
Her iki dünya üçün, fehr et, Mühemmeddir mene!
Dini-ürfan, merifet, hikmet Mühemmeddir mene!
Ruhumu paklasdiran güdret Mühemmeddir mene!
Bir de tekrar olmayan heyret Mühemmeddir mene!