Volume 1, No 3, Summer 1991

Kayip

Viranelerde dolasan bir ruh gibi,
Varlikla yoklugun ince sinirinda,
Kendini ne bilir, ne bildirebilir
En mutlu anini sorsan nedir, nerdedir
Uzak, çok uzaklarda silik bir hayaldir.
Ferahlar yarasina basarak hülyalari,
Avunur yadederek, insanligi yazanlari.
Benliginin eriyip döküldügü satirlari
Bir mukaddes emanet olarak saklar
Ötelerde yüzünü de, belki bunlar aklar


Dalgalanan dünyanin ortasinda sahipsiz
Bir gemi, yalpalarken haykirir, sessiz
Bir yüregin yilginligini ve yenilgisini.
Sormayin onun ne rengini, ne de cinsini
Sanmayin ki halatlari ibrisim ipten
Ve de kabarik yelkenleri atlas kumastan.
Bir masal degil ki boyasinlar her renkten.
Öylesi bir donuk siluet gibi bir tekneden,
Beklenir miydi yigit bir levent kivrakligi
Ile yogrulmus bir ulu dervis uysalligi


Sikayeti mi var bilinmez, hicranindan
Topraklar henüz doymadi onun kanindan
Yilginlik mi, bu suskunlugun sebebi
Yoksa hicab mi, tarifsiz, suç gibi
Içinde duydugu bir ihanetten gelen.
Verilen ahidleri var midir bir bilen,
Ya da edilen yeminleri, hep bir agizdan
Kutlu bilinenler üstüne, sadece dilden...
Ki gönülden uçmus gitmis kendileri, asillari
Nerdeyse sadece adlari kalmis sarki gibi
Tekrarlanan her bir dem, siginilarak sesine
Kutsal kutlu ne varsa bürüyerek gölgesine,
Sefaletin karanligini saklamak sarmak diler.


Hiçkiriklarini saliverir karanligin sesine
Çare olurlar belki, yildirtan çaresizligine
Bitirir mi kara yazgisini, karanliktan gelen;
Bilinmez ama bu çiglikla karisik hiçkiriklar
Belki bir donuk isik olur, kabrin karanligina
Ihanetten sonra gelen pismanligin bedeli,
Kanla dolu yüregi yemektir, bir maymun istahiyla
Sehadetle kutsanmayan çok kiymetli bir caniyla
Ekmege katik yapilan acilarla uyanan her seher
Ve yalanci bir Sehadet isteyen müsvedde cengaver
Kapat defterini, sök kalbini, ört bu bahisleri
Yok artik, bosuna arama ne o insanlar, ne de hisleri