Erken gelenler ayrilinca arkada mahzun kalmak ve onlarin arkasindan temizlik yapmak durumunda kalmamak için ayin basinda teslim olmanizi tavsiye ederim.
Sehirde biraz dolasip sizin gibi gezinmekte olan acemi er adaylarini seyredip, yemek yiyebilirsiniz. Ihtiyac listesinden eksikleriniz varsa tamamlayabilirsiniz. O listedeki birçok esyayi satan isportacilar her kösebasinda. Tugayin kantininde genellikle daha ucuza ayni seyler var, ama sira çok daha fazla olacak.
Bazilari hemen fotografcilara ugrayip kamuflaj elbiseli, topçu bereli fotograflar çektiriyorlar. Iki hafta sonraki ilk izin gününe ya da terhis gününe yetissin diye. Bunu sonra da yaptirabilirsiniz. Ufak hali siparisi vs. verenler de oluyor.
Içeri girince birkaç masa dolasiyorsunuz, isminiz aliniyor, elinize bir kagit tutusturuluyor. Burada hafif ukala genç yedeksubay doktorlarin gözetiminde ilk asinizi oluyorsunuz. Saniyorum bu menenjit asisi (birkaç gün sonra da diger asiyi, tatanoz asisini oluyorsunuz; 69. dönemden Haluk Bilgi'nin ilettigine gore artik her iki asi da ilk gün yapiliyormus). Asiyi ignesiz, deri altina basinçla ilac veren bir sistemle yapiyorlar. Gördügüm kadariyla temiz bir islem. Yalniz asiya reaksiyonunuz olup olmayacagini kimse sormuyor, ne asisi oldugunu bile söylemiyorlar. Bu asilara alerjiniz varsa yaninizda rapor götürün.
Daha sonra çantaniz araniyor. Elektronik esya (radyo vs.), kameralar, boyutlari büyük bulunan çakilar alinip terhiste verilmek üzere depolaniyor. Ilaçlarinizi da soruyorlar. Doktorlar uyusturucu nitelikli ilaçlari alikoyuyorlar. Kendi kafalarina göre "fazla" bulduklari ilaçlarin fazlaliklarini aliyorlar. Bunlari sonra ihtiyaç olunca revirden gidip alabiliyorsunuz. Onun için üzerinde isminiz yazili yedek ilaç koyacak kutu götürebilirsiniz. Mümkünse hiç kaptirmayin.
Orada birkaç masa daha dolasarak kimliginize dair bilgi veriyorsunuz. Nüfus kagidiniz lazim oluyor. Mesleginizi beyan ediyorsunuz. Ileride kan testi (yani AIDS testi) için kullanilacak steril tüpün üzerine adinizi yazdiriyorsunuz (bu test ilk hafta içinde bir ara yapiliyor). Ve size bir numara veriliyor. Eger birlikte olmak istediginiz arkadaslarla beraber bu isleri yaparsaniz ayni mangaya düsme ihtimaliniz çok yüksek.
Sonra ihtiyac listesinde bahsettigim çantayi satin aliyorsunuz. Dikkat edin, kayitin ilk safhalarinda kantinden birtakim görevliler perakende olarak ayni malzemeyi satmaya çalisiyorlar, siz çantanizi satin alip içindekileri görene kadar buna para vermeyin. Dah sonra üniformaniz veriliyor. Tek boy oldugu için sadece ayakkabi numaranizi soruyorlar, bir --gerekiyorsa iki-- numara fazlasini söylemeyi unutmayin. Sonra ya açikta ya da bir çadirda sivilleri çikarip bunlari giyiyorsunuz. Burasi biraz karmasali ve daginik oluyor. Birbirinize yardim etmeniz gerekiyor. Sivilleri yaninizda getirdiginiz çantaniza tikiyorsunuz (giderseniz kültür gezisine kadar bu çantaya bir daha dokunamayacaksiniz. Çamasirlarinizi ve diger esyanizi yeni satin aldiginiz çantaya biraz aceleyle dolduruyorsunuz. Ve manga komutaninizin pesine düsüp sivilleri depoya teslime gidiyorsunuz. Depoda bir kagit zimbalaniyor ama çantalarinizin üzerine numaranizi yazarsaniz iyi olur.
Vakte göre ya yemege götürülüyorsunuz ya da yerlesmeye basliyorsunuz (çantalari düzene koymak falan). Birkaç kisiyi de kayit islerine yardima götürebilirler.
Bu noktadan sonra kendi insiyatifinizle yapabileceginiz seyler pek kisitli, hemen her yere "götürülmeniz" gerekiyor.
Bu arada ilk telefonunuzu etme firsati da bulabilirsiniz. Özellikle yemekhane yakinlarinda kartli telefonlar var ama önlerinde de her zaman kuyruk var. Üç dakikadan fazla konusmaniz zor, arkanizdakiler sikayete basliyorlar. Yani askerlik hikayelerinizi telefonda anlatmayin. Hemen yakinmaya baslayip geride biraktiklarinizi da endiselendirmeyin. :-)
Tekrar askerlik